Pieczenie na słodkie brzmienie

Nadeszła jesień. Cicho i niespodziewanie, chowając się pod czerwieniejącym liściem i w parku pełnym kasztanów. I tak na pozór, to wcale nie było jej widać.

Bo jesień działa na dwa fronty. Niby dni są słoneczne i ciepłe, wcale nie potrzeba ubierać swetra ani rozgrzewać się gorącą czekoladą, niby wciąż mam w ogrodzie truskawki - całkiem duże i soczyste, zupełnie jak te czerwcowe. Niby...

Ale codziennie, powoli, bez pośpiechu, każdy liść na drzewie stawał się bardziej czerwony. Pożółkły dęby, zbrązowiały buki, a kasztany cicho wyskoczyły ze swoich kłujących skorupek. A ja zobaczyłam niedawno chyba już ostatnią spadającą gwiazdę w tym roku.

Dzisiejszy dzień był za to prawdziwie jesienny. Szary od rana aż do wieczora, wietrzny i dymny. Za każdym wdechem szorstkiego powietrza czuło się mroźny, orzeźwiający zapach. Zapach jesieni. Ale właściwa część tego dnia rozegrała się dopiero po zmroku, kiedy nagle rozległ się lekki stukot kropel uderzających o chodnik. Bębnienie z każdą chwilą przybierało na wadze i kilkadziesiąt minut później, świat tonął w deszczu. Oblepiał on pozłacane liście, wysmukłe latarnie rozświetlające czerń nocy tak, jak śmietana rozjaśnia czarną kawę, i drżące na wietrze pierwsze papierówki tej jesieni.

Apple pie

(bo tak brzmi ładnie, bajkowo i swojsko)

*Taka szarlotka musi być koniecznie robiona z papierówek. Kwaśnych, najlepiej zrywanych własnoręcznie. Tak smakuje najlepiej.

Składniki na kruche ciasto:

• 250g masła lub margaryny
• 500g mąki
• 100 - 100g cukru (zależy od smaku jabłek)
• jajko

Składniki na nadzienie:

• 1 kg jabłek
• cynamon (u mnie pół łyżeczki)
  
• 4 duże łyżki cukru

Wszystkie składniki szybko ze sobą zagnieść, uformować kulę i włożyć na pół godziny do lodówki.

W tym czasie jabłka umyć i obrać, pokroić na cienkie plasterki. Przełożyć je do miski i zasypać cukrem oraz cynamonem.

Kruche ciasto wyjąć z lodówki i podzielić na dwie części - jedną trochę większą od drugiej. Wylepić ciastem spód i boki tortownicy (u mnie o średnicy 27 cm) wyłożonej folią aluminiową. Podpiec przez parę (5-10) minut w temperaturze 170°C. Ciasto wyjąć z pieca i rozłożyć na nim jabłka. Przykryć drugą rozwałkowaną porcją kruchego ciasta i piec w tej samej temperaturze jeszcze 25 - 35 minut.

Smacznego ;)!

Spóźniłam się. Ale nie - nie z upieczeniem, na szczęście tylko z wstawieniem wpisu na bloga. Bo szarlotkę piekłam punktualnie, w sobotę, z okazji Tatterowego Dnia Jabłka i mam nadzieję, że Tatter wybaczy mi poślizg, hmm ;)))?

Nigdy nie podzielałam tych zachwytów nad muffinkami. Jeść lubiłam, nie przeczę, ale jeśli miałabym wybierać, padło by na wilgotne brownies z czekoladową polewą albo chrupką szarlotkę z cynamonem i cukrem pudrem.

Więc jak to jest, że zawsze - kiedy nie wiem co upiec, a pozłacane wskazówki skaczą po srebrnej tarczy zegara coraz szybciej i szybciej - wybieram muffiny?

I po raz kolejny oczarowuję się nimi. Ciepła czekolada tworzy miłe urozmaicenie, kolejne słodkie plamki rozpływają się w ustach. Tu szczypta kawy uszczypnie w język, tu kakao ułagodzi.

A zapachu, który roznosi się podczas pieczenia, mogłabym zamknąć we flaszki i używać jako perfum. Codziennie. Żebym parę dni po ich zniknięciu, gdy wreszcie muffinkowy czar pryśnie, nadal uważała je za najsmaczniejsze ciastka świata.

Muffiny - dalmatyńczyki

*Do połowy ciasta dodałam kawę, do połowy nie. Jak ktoś jednak jest kawoszem, śmiało może zrobić wszystkie muffinki o jej smaku.

Składniki (na 25 muffinek):

250g margaryny1 szkl mąki pszennej
1 szkl skrobii ziemniaczanej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 i 1/4 szkl cukru
5 jajek
3 łyżki kakao + łyżeczka kawy rozpuszczalnej
3/4 tabliczki mlecznej czekolady pokrojonej na kawałki
3/4 tabliczki białej czekolady pokrojonej na kawałki + parę kostek na wiórki

Na polewę:

• 1/4 kostki masła (50g)
• 3 łyżki wody
• 2 łyżki kakao
• 2-3 łyżki cukru

Ciasto:

Miękkie masło utrzeć na puch, dodawać po jednym jajku i 1/4 szklanki cukru. Kiedy masa będzie jednolita, bez grudek, dodawać po trochu mąkę pszenną, następnie skrobię, proszek do pieczenia i kakao. Na końcu wmieszać kawałki czekolady.

Gdy połowa ciasta będzie już nałożona do foremek, do pozostałej części wsypać łyżeczkę kawy rozpuszczalnej i wymieszać. Nakładać do kolejnych foremek ciasto kawowe. Piec 15-20 min. w 180ºC.

Polewa:

Wszystkie składniki włożyć i rozpuszczać na średnim ogniu aż do połączenia. Nie gotować! Przestudzić i poczekać aż zgęstnieje. Polać nią muffinki i posypać wiórkami z białej czekolady.

Smacznego ;)!

Zrywane w pośpiechu, po to, żeby do śniadania dorzucić coś zdrowego,

Zatopione w drożdżowym z białym lukrem,

Pachnące słodkim początkiem jesieni.

Śliwki.

Ciasto ze śliwkami

Składniki:

• 250g miękkiego masła lub margaryny
• 1 1/4 szklanki cukru
• 5 jaj
• niecała szklanka mąki pszennej
• niecała szklanka skrobii ziemniaczanej (kartoflanki)
• opakowanie (48g) budyniu waniliowego
• 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia
• 300 - 400g śliwek

Śliwki umyć i obrać.

Miękkie masło utrzeć na puch, dodawać po jednym jajku i 1/4 szklanki cukru. Kiedy masa będzie jednolita, bez grudek, dodawać po trochu mąkę, następnie skrobię, budyń, proszek do pieczenia i aromat.

Na dnie formy ułożyć owoce.

Ciasto przelać (jest dość gęste) do formy (25x30cm) wyłożonej papierem do pieczenia. Piec 30-40 min. w 180ºC. Można posypać cukrem pudrem.

Smacznego ;)!

Może nie uwierzycie, ale jest pewien ogród, w którym wciąż rosną truskawki.

To mój ogród.

Małe, krwiście czerwone i pachnące, takie jakich nie dostanie się na żadnym targu. Przesiąknięte chłodną nutą jesiennego powietrza ukrywają się między liśćmi i pod skaczącymi kroplami szarego deszczu.

Jak ja lubię ten jesienny deszcz! Bo choć jest szary, monotonny i na pozór nieprzyjemny, niesie za sobą zmiany.

Zmiany, które zauważyłam już dawno. Podczas porannej toalety wschodzące słońce świeci mi prosto w lustro, odbijając się złotym pierścieniem na przeciwnej ścianie.

A dziś, idąc do sklepu, znalazłam pierwszego kasztana tej jesieni. W swoim zielonym, kłującym pancerzu prawie wturlał mi się pod letnie jeszcze buty. Jego los, tak jak dwóch kasztanich pobratymców, był przesądzony. Zabiorę go ze sobą! Bo chcę jeszcze długo czuć tę pierwszą jesień - nie złotą, a mokrą. Taką też lubię.

Teraz, zrywając truskawki i poziomki, jeżyny i winogrona, nie powracam myślami do lata, tylko wybiegam na spotkanie z zimą. Jaka ona będzie tego roku? O której godzinie zaświeci pierwsza gwiazdka?

Nieważne, myślę. Wrzucam zebrane właśnie owoce do sernika i zamykam oczy, uśmiechając się. Bo wiem, że każdy dzień jest lepszy od poprzedniego.

Sernik z białą czekoladą i marsem

Czyli mój pierwszy raz w Weekendowej Cukierni. Dodałam drugą warstwę i z braku malin, użyłam innych owoców. I nie zawiodłam się :). Sernik wygląda jak zrobiony z puszystej chmurki i rozpływa się przy każdym kęsie. Tego właśnie od nieg o oczekiwałam. Jest cudny :).

I warstwa:

• 200g białej czekolady
• 500g twarogu
• 200ml śmietany kremówki
• 750g cukru pudru
• owoce (u mnie truskawki, poziomki, brzoskwinie, winogrona)

II warstwa:

• 200g batoników mars + 50g do dekoracji
• 500g twarogu
• 200ml śmietany kremówki
• 125g cukru pudru
• 4 duże łyżki kakao

I warstwa:

Czekoladę rozpuścić w kąpieli wodnej. Tortownicę (u mnie o przekątnej 26 cm) wyłożyć folią aluminiową.
Zmiksować razem serek, śmietanę i cukier. Nast ępnie stopniowo, cały czas miksując, wlewać ostudzoną białą czekoladę. Ucierać aż do połączenia się składników.
Masę przelać do tortownicy, wmieszać do niej owoce. Przykryć folią i wstawić do lodówki na min, 6 godzin, najlepiej na cala noc.

II warstwa (robiona po zastygnięciu pierwszej):

200g batoników rozpuścić w kąpieli wodnej.

Zmiksować razem serek, śmietanę i cukier. Następnie stopniowo, cały czas miksując, wlewać masę z roztopionych batoników. Ucierać aż do połączenia się składników.

Masę wylać na zastygniętą pierwszą warstwę sernika. Udekorować pociętymi na kawałki batonikami.

Smacznego ;)!

Wstałam o poranku. Ogromna tarcza blado-pomarańczowego słońca oświetlała mój pokój, przedzierając się przez parę milimetrów szkła w oknie. Obudziłam się 3 minuty przed zadzwonieniem budzika.

Idąc chodnikiem i zawadzając nogami o pierwsze tej prawie-jesieni żółtobrązowe liście, wpadłam na parę pomysłów.

Jednym z nich była chęć zatrzymania wielkiego pomarańczowego słońca, które grzało mi w plecy i wyrywało z głębokiego snu. Zupełnie jak w lipcu. Gdyby się tylko dało, zamknęłabym je w najładniejsze słoiczki, jakie mam w domu i ustawiła w widocznym miejscu, najlepiej w jadalni, nad stołem. Wtedy przez całą zimę i pół jesieni (pierwsze pół jest dość słoneczne), nie wyglądałabym z przestrachem na powity całunem ciemności świat za oknem, tylko z uśmiechem, wpatrywałabym się w moje małe słońce.

Drugi pomysł był bardziej realny, choć jednocześnie nierealny. Marzyłam o tym, aby jakimś tajemniczym sposobem zwiększyć mój czas. Czas wolny. Bo ostatnio nie wiele go mam, a prawde mówiąc, to nie mam wcale. Nie mogę sobie pozwolić na takie czynności jak wpatrywanie się w gwiazdy,

uganianie za motylami

i szeroko pojętą beztroskę.

Trzecim pomysłem było za to coś bardziej przyziemnego. Marzył mi się kosz gruszek. Nie siatka gruszek, nawet nie worek, to musiał być właśnie kosz. Bo to tak ładnie brzmi, niby ze sobą koliduje, a jednak współgra. Zupełnie jak wstawanie o poranku. Nikomu się nie chce, ale kiedy już to zrobi, wystarczy tylko, że spojrzy na słońce, a już wszelki trud zostanie wynagrodzony.

Żadnego planu nie udało mi się spełnić. Piękne słoiczki smętnie stoją, czekając na coraz to mniejsze promyki słońca, czas ucieka jakby się bawił w berka, a zamiast kosza gruszek mam siatkę gruszek.

I tabliczkę czekolady.

No i przyznam się jeszcze do czegoś. Te smętne słoiczki wcale nie są takie smętne. Bo wypełniły się słońcem zaklętym w cytrynie.

Bo czy cytrynowy dżem nie pasuje do gruszek i czekolady?

Ciasto gruszkowo - czekoladowe

Składniki:

• 200g margaryny
• 1 szkl mąki pszennej
• 1 szkl skrobii ziemniaczanej
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 1 i 1/4 szkl cukru
• 5 jajek
• 4 duuuże łyżki kakao
• parę gruszek
  
• pół tabliczki czekolady pokrojonej w kawałki

Na wierzch:

• dżem cytrynowy (można zastąpić innym, ważne, żeby komponował się z gruszkami i czekoladą jednocześnie)
• pół tabliczki czekolady
• 1/4 - 1/2 szklanki mleka

Gruszki umyć i obrać.

Miękkie masło utrzeć na puch, dodawać po jednym jajku i 1/4 szklanki cukru. Kiedy masa będzie jednolita, bez grudek, dodawać po trochu mąkę, następnie skrobię, proszek do pieczenia i kakao. Na końcu wmieszać kawałki czekolady.

Na dno formy poukładać gruszki i zalać czekoladowym ciastem.

Piec 35-50 min. w 180ºC. Po wyjęciu z piekarnika odwrócić na drugą stronę (lub poczekaż jakieś pół godziny aż sklęśnie). Czekając aż nieco przestygnie, rozpuścić pół tabliczki czekolady ze szklanką mleka. Na wpół ostudzone ciasto posmarować dżemem i polać polewą czekoladową.

Smacznego ;)!